Γιαβόροφ, Πέγιου

(Τσιρπάν 1877 – Σόφια 1914). Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Βούλγαρου ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Πέγιου Κρατσόλοφ. Τα λυρικά ποιήματα που δημοσίευσε στις τοπικές εφημερίδες της πατρίδας του προσέλκυσαν την προσοχή των Κρέστεφ και Σλαβέικοφ, υποστηρικτών της νέας ποίησης, που του εξασφάλισαν μία υπαλληλική θέση στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας. Υπήρξε βιβλιοθηκάριος στην Εθνική Βιβλιοθήκη και ανέλαβε επίσης επίσημες αποστολές στο εξωτερικό. Η ζωή του είχε ταλαιπωρηθεί από μία νοσηρή ευαισθησία και από βαθύτατες ανησυχίες. Σε αυτά προστέθηκαν ο θάνατος της γυναίκας που αγαπούσε και η αυτοκτονία της συζύγου του. Και ο ίδιος στο τέλος αυτοκτόνησε. Η φήμη του Γ. είναι συνδεδεμένη περισσότερο με την ποιητική του δημιουργία παρά με τα θεατρικά του έργα. Αξιόλογα ποιητικά έργα του Γ. είναι τα: Ποιήματα (1901), Αγρυπνίες (1907) και Πίσω από τη σκιά των σύννεφων (1910).